آرام میروی و خود را لابه لای دسته ها پنهان میکنی با تمام وجود سعی میکنی تا اشکت نریزد. . .

به سینه میزنی . . .

شور میگیری. . .

زنجیر. . .

گاهی برای آنکه سدی درست کنی از غرور در مقابل چشمانت آرام میخندی. . .

خنده ای به رنگ درد . . .

لبخندی به تلخیه سم. . .

دیگر برایت مهم نیست ژل موهایت خشک شده یا نه . . .

 برایت مهم نیست به مد هستی یا نه. . .

با عشق سینه میزنی و آخر این عشق حریف چشمانت می شود. . .

گهواره را می آورند وتو نگاه میکنی. . .

از سویی صدایی می اید. . .

 جوانان بنی هاشم بیایید علی ام را. . .

وتو دیگر نیستی . اشکهایت از بند دلت آزاد میشوندو خود را به خیمه ها میرسانند. . .

تو در عرش سینه میزنی در مقابل خدا. . .

عشق تو را با خود میبرد . عشق حسین (ع).